رویکردهای درمانی جراحی و دارویی برای بیماری چشم دیابتی به یک اندازه موثرند

15دسامبر 2020- طبق یک مطالعه بالینی، رویکردهای دارویی و جراحی برای درمان خونریزی داخل چشم ناشی از رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو (PDR) به یک اندازه موثر هستند. یکی از عوارض دیابت،PDR  است که شامل رشد رگهای خونی غیرطبیعی در شبکیه ی چشم می باشد. این رگهای خونی مستعد خونریزی در داخل زجاجیه، ماده ی ژل مانندی که چشم را پر می کند، هستند که همین امر باعث کاهش و نهایتا از دست دادن بینایی می شود.

محققان تزریق فاکتور رشد اندوتلیال ضد عروقی (VEGF) را در چشم با برداشتن خون از طریق جراحی ویترکتومی و فوتوکوآگولاسیون لیزر مقایسه کردند. هر دو روش درمانی، بینایی اکثر شرکت کنندگان را بهبود بخشید، اگرچه تقریباً یک سوم شرکت کنندگان هم به تزریق ضد VEGF و هم به درمان جراحی نیاز داشتند. این یافته ها به درمان بیماران مبتلا به خونریزی چشم ناشی از PDR کمک می کند. نتایج این تحقیق در ژورنال انجمن پزشکی آمریکا منتشر شد.

دکتر آدام گلاسمن، از مرکز تحقیقات بهداشتی Jaeb و مدیر مرکز هماهنگی DRCR.net، گفت: این کارآزمایی بالینی، فرصتی برای مقایسه ی سر به سر دو روش درمانی متداول برای خونریزی ویتره ی(vitreous hemorrhage) ناشی از رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو بود. نتایج این تحقیق، راهنمای مفیدی برای پزشکان بالینی است که بیماران مبتلا به این بیماری را مدیریت می کنند.  

در ویترکتومی[1]؛ پزشک متخصص شبکیه به روش جراحی خون را از داخل چشم خارج می کند. برای جلوگیری از تشکیل عروق خونی بیشتر، ویترکتومی معمولاً به همراه لیزر درمانی (laser photocoagulation) انجام می شود. این روش درمانی معمولاً بینایی مرکزی را بازیابی می کند اما لیزر درمانی ممکن است باعث کاهش دید محیطی شود. آزمایشات اخیر نشان داده اند که تزریق ضدVEGF ، در چشم به کنترل PDR و سایر عوارض دیابتی چشم کمک می کند. این روش های درمانی دارویی رشد رگ های خونی چشم را کاهش داده و از خونریزی مجدد پس از جذب خون در زجاجیه جلوگیری می کند.

در این مطالعه بالینی جدید، محققان این دو روش درمانی استاندارد را با هم مقایسه کردند تا ببینند کدامیک از این دو روش طی دو سال در بهبود بینایی موثرتر هستند. از 205 شرکت کننده ، به داخل چشم 100 نفر داروی ضدVEGF ، ( aflibercept با نام تجاری Eylea) تزریق شد و  105 نفر تحت درمان ویترکتومی و فوتوکوآگولاسیون لیزری قرار گرفتند.

محققان بهترین حدت بینایی شرکت کنندگان را طی دو سال دنبال کردند. پس از چهار هفته، حدت بینایی[2] در گروه جراحی به طور قابل توجهی بالاتر از گروه ضد VEGF بود، اما پس از 24 هفته ، حدت بینایی در گروه ضدVEGF ، به گروه جراحی رسید. حدت بینایی بین دو گروه پس از دو سال مشابه بود. تقریباً از هر سه شرکت کننده یک نفر در هر گروه در نهایت هر دو نوع درمان را برای کمک به کنترلPDR ، در آن زمان دریافت کرد.

رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو، یک بیماری بسیار شایع برای بیماران دیابتی است- به ویژه پس از چندین دهه زندگی با دیابت. برای بیمارانی که از دست دادن بینایی ناشی از خونریزی به دلیل PDR را تجربه می کنند، هر دوی این استراتژی ها، روشهای درمانی عالی هستند و می توانند حدت بینایی را در طول شش ماه بهبود بخشیده و سپس تا دو سال حفظ کنند. اما برخی از ظرافت ها در این مطالعه به پزشکان کمک می کند تا برنامه های درمانی خود را برای هر بیمار بطور جداگانه تنظیم کنند.

دکتر Jennifer Sun، از دانشگاه هاروارد، گفت: برای افرادی که خونریزی شدید دارند یا نیاز دارند که بینایی آنها سریع بهبود یابد، جراحی بهبودی سریع تری را بهمراه دارد. اما برای افرادی که نمی توانند جراحی شوند یا ترجیح می دهند در صورت امکان از عمل جراحی اجتناب کنند، درمان ضد VEGF هنوز در طولانی مدت منجر به نتایج بینایی مشابه ای می شود.

پرفسور گلاسمن، گفت: در حدود یك سوم شركت كنندگان در مطالعه ما به هر دو روش درمانی احتیاج داشتند، بنابراین ما فكر می كنیم این مهم است كه افراد پس از شروع درمان باPDR ، همچنان تحت نظارت پزشكان خود باشند، زیرا ممكن است لازم باشد درمان آنها به روش دیگر نیز ادامه یابد تا بهترین نتیجه را بگیرند.

منبع:

. JAMA. doi.org/10.1001/jama.2020.23027.

https://www.news-medical.net/news/20201215/Surgical-and-drug-treatment-approaches-are-equally-effective-for-diabetic-eye-disease.aspx